Sydney (en dus bijna het einde van ‘the road trip through Australia')

Nadat we de auto veilig hebben weggebracht in de hectische stad Sydney kunnen we gaan inchecken bij het hotel dat voor de komende 12 dagen ons thuis zal zijn. Van kerst tot na nieuwjaar zullen we hier vaste gast zijn. Het is het Altamont hotel en dat is een klein boutique hotelletje dat wordt gerund door Alan, een enthousiaste man en zijn 2 honden. Het hotel is gelegen in de bruisende wijk Dalinghurst aan de Darlinghurst road, dat bekend staat om zijn uitgaans en eet mogelijkheden en ze hebben hier nog een iets wat lijkt op een rosse buurt, wat erg grappig is om te zien. Het publiek is er divers maar het gevoel is altijd veilig. Nadat we onze spullen hebben gedropt gaan we de stad in. Wat ons direct opvalt is dat het wel iets wegheeft van Rotterdam. Een lekkere grote stad met zowel nieuwe als oude architectuur met als midddelpunt de Sydney Tower. Er zit een super lekker koffiezaakje op rolafstand (nee, geen Starbucks!!) en ook de kapper waar ik toch maar weer eens langs moet zit vlakbij. Wij zijn een dag voor kerstavond in Sydney aangekomen en daardoor is het heel druk met mensen die nog op het laatste moment een kado moeten scoren. Wij hebben besloten daar dit jaar maar niet aan te doen maar het is wel erg leuk om te kijken naar de koopstress die de mensen hebben. Wat ook raar is dat wij het gevoel helemaal niet hebben. Dit komt doordat het met een stralende zon bijna 30 graden is en dat past gewoon niet bij ons kerst gevoel. Overal in de stad zie je grote kerstbomen staan en hangen er versieringen maar het is gewoon niet hetzelde als thuis. Wij maken van de gelegenheid gebruik om wat sightseeings te doen en dus gaan we naar de Harbour Bridge. Eigenlijk bij ons alleen maar bekend van het vuurwerk dat met oud en nieuw vanaf hier wordt afgestoken. Hij is inmiddels ook bekend bij alle Oprah Winfrey fans omdat zij er met haar reis door Australie een Bridge Climb overheen heeft gemaakt. Wij houden het bij een normale wandeling en vanaf de brug kun je heel mooi de andere bekende toeristenatractie, het Sydney Opera house zien. (dat er van ver af veel mooier uitziet dan van heel dicht bij) Vlak onder de brug begint de wijk The Rocks wat een van de oudere wijken van Sydney is. Hier zijn veel oude kroegen waarvan het Nelson Brewery House de bekendste is en dit is tevens het oudste hotel van Sydney. Hier brouwen ze hun eigen bier en ik kan je zeggen, dat is lekker!!

Vlak onder de brug zijn ook veel restaurantjes waar je prima kan eten en waar het uitzicht naar het water en brug super is. Helaas weten ze dat en is het eten goed maar de bediening laat nogal wat te wensen over.

Als we die avond naar huis lopen komen we langs de grote kerk van Sydney waar ze een lichtshow op aan het projecteren zijn precies in de vorm van de voorkant van de kerk. Het ziet er erg spectaculair uit. Dit lijkt ons ook wel wat voor de kerk in Rhoon volgend jaar kerst.

De volgende dag zoeken we een ontbijtstekje en komen per toeval uit bij een zaakje dat Goods heet. Een erg leuk zaakje waar ze erg goede koffie en wheatgrass shakes (Annette haar vrienden weten wat ze bedoeld) en gerechten serveren en ook is de ambiance er goed. Alsof je in een huiskamer zit. Langs de muren hebben ze allemaal boekenkasten vol met 2^e hands boeken die je kunt kopen. Hier komen we in de loop van ons verblijf dan ook nog regelmatig terug.

Een ander ding dat niet heel boeiend is maar wel een ‘must do' is een bezoek aan de Darling Harbour. Een gebied aan de haven dat geheel is gemaakt voor de toeristen. Een stukje openbaar pertpark zonder echte atracties. Er rijd een treintje en er zijn vele restaurantjes. Ook gaat de monorail hier naartoe. Uiteraard zit hier de Starbucks en de Mc Donalds en is dit het enige gebied dat met kerst open is.

Wij vieren kerst zoals dat hier in Sydney normaal is, in de Botanic Garden. Je gaat daar overdag heen met een mand vol eten en een drankje en je geniet van de zon. Is weer eens wat anders dan thuis maar wel heel relax. De dag na kerst is het hier geen 2^e kerstdag maar Boxing Day. Dat wil zeggen dat alles in de stad in de uitverkoop is. En dat weet dus ook ierdereen. Ik heb nog nooit zoveel mensen gezien op zoek naar een koopje. Het is eigenlijk de 3 dwaze dagen in 1 dag en in het multikwadraat. Overal extreem lange rijden met vooral aziaten op zoek naar een Gucci, Prada of Chanel koopje, wat nooit een koopje wordt. Erg grappig om te zien.

De volgende dag zijn Wouter en Lies in Sydney aangekomen en de 2 dagen daarna plannen we samen wat uitjes. Zo is ook het Sydney Olympisch park aan de beurt. We nemen die dag de ferry en gaan opweg. Het leuke aan deze dingen is altijd dat het lijkt alsof het in Sydney is maar eigenlijk ligt het er kilometers ver buiten. Zeker als je met de Ferry gaat. Dan wordt je er nl zeker 5 kilometer vanaf gedropt en moet je de rest lopen. Onze tip: ga gewoon met de trein, veel sneller. Als wij het dorp eenmaal bereiken valt het ons enigszins tegen. Je kunt nergens echt in het ziet er een beetje verwaarloost uit allemaal. Het lijkt wel of ze er na de Olympische spelen niks meer aan gedaan hebben. Wat nog wel aardig is, is dat ze van de vroegere Olympische vlam een fontein hebben gemaakt en daaronder hebben ze alle medaille winnaars in kleine vergulde tegeltjes ingemetselt. Erg leuk om veel Nederlandse winnaars voorbij te zien komen. Een ander hoogte punt was de Mc Donalds want we hadden na het vele lopen enorme honger gekregen. En eigenlijk was dat het wel.

Wat ook nog op het lijstje stond was een bezoek aan Bondi Beach. O.a bekend van de televisie serie; Bondi Rescue. Het is het stadsstrand van Sydney en is een stukje van niks maar Scheveningen is er op een zomerdag qua drukte niks bij. Dit vinken we ook weer af van het lijstje en zo is het lijstje weer iets korte geworden.

De dag daarop krijgen we een SMSje van Sven en Daisy. Het stel dat we onze 1^ste dag als kampeerders hebben ontmoet in Port Douglas in het noorden van Australie. Zij zijn ook in Sydney aangekomen en we spreken af om met hen een hapje te gaan eten. Een dag later melden ook Dimi en Floor zich via de SMS en zo hebben we al onze Nederlandse vrienden weer gezien. We spreken gelijk met iedereen af voor oud en nieuw. We besluiten te doen wat iedereen hier doet met oud en nieuw, we gaan naar het park bij Mquaries point. Wouter en Lies nemen Mark en Kira mee die zij ook al eerder hebben ontmoet en nu in Sydney weer zijn tegen gekomen en zo zijn we een met een groepje van 10. Vanuit Mquaries point heb je het beste uitzicht op het vuurwerk dat vanaf het water en de brug wordt afgestoken. Punt is wel dat je al vroeg in de rij moet gaan staan omdat anders de kans groot is dat je er niet meer inkomt. Wanneer de 22.000 bezoekers zijn bereikt gaan de hekken dicht en ben je te laat. En zo staan wij de volgende dag om 9 uur in 's morgens in de rij. En zelfs dan zijn we zeker niet de eerste. Om 10 uur gaan de hekken open en als we eenmaal aan de beurt zijn gaan we door een zware controle. Alle aangebroken flessen worden in beslag genomen omdat er eventueel acohol in kan zitten en dat mag je niet meenemen naar binnen. Dit kun je overigens wel kopen binnen de hekken tegen niet eens zulke gekke tarieven. Ook aan eten is er geen gebrek dus dat is allemaal wel goed geregeld. Als we na 4 uur wachten om 13:00 uur binnen zijn zoeken we een plaatsje in de zon en we zitten gezellig. Al snel loopt het hele park vol en kun je letterlijk over de mensen lopen maar de sfeer is er geen moment vervelend. Dit zou op deze manier in Nederland nooit goed gaan. En dan is het lange wachten begonnen. Om de tijd te doden vraagt iemand via een rookbericht in de lucht, geschreven met een klein vliegtuigje iemand anders ten huwelijk. Helaas hebben we geen idee of diegene ja heeft gezegt. En is er om 9 uur het kindervuurwerk als voorproefje op het echte werk. Dan is het aftellen begonnen en is bij ons het nieuwe jaar 10 uur eerder begonnen dan in Nederland. Het vuurwerk is prachtig en zeker een ervaring om een keer mee te maken. Wij vonden het het lange wachten meer dan waard. We besluiten met Sven en Dees ook het Nederlands nieuwjaar te vieren de volgende dag en zo trekken we om 10 uur 's morgens Nederlandse tijd een flesje Champagne open. En nu we toch bezig zijn nemen we ook nog even het Ierse nieuwjaar om 11 uur 's morgen s in de Irish pub mee die bij ons om de hoek zit. Tja, als er iets te vieren valt zijn we erbij.

De dag erna nemen we afscheid van Sven en Dees die weer terug aan het werk moeten in Nederland. Wij hebben dan nog lekker ruim een maand in het vooruitzicht. Snel komt het moment dichterbij dat ook wij afscheid moeten nemen van Sydney en Australie. Zeker Sydney zullen we gaan missen omdat we ons er erg thuisvoelen in de stad en in het hotel waar we veblijven. Het is dé stad bij uitstek om lekker kan slenteren en te shoppen en waar je je als Rotterdammer zeker in thuisvoelt. Verder hebben we hier hebben enorm genoten van het land, de manier van reizen en de indrukken. We hebben weer veel mensen ontmoet en we zullen met veel plezier terugdenken aan onze tijd in Australie. Wel hebben we weer een mooie reis in het vooruitzicht; een maand met de camper door het zuid en noord eiland van Nieuw-Zeeland. Hier kijken we erg naaruit omdat dit volgens velen een van de mooist landen van de wereld is om doorheen te reizen. We zullen dit zelf ondervinden. Meer hierover in de volgende update. Wederom weer veel leesplezier toegewenst en tot snel!!

Groet en een kus,

Marc en Annette.